วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2554

พระมหากษัตริย์ยอดกตัญญู

พ.อ.พิเศษ ทองคำ ศรีโยธิน
สำนักข่าวเจ้าพระยา
 
วันอังคาร 3 สิงหาคม 2553 10:11


ลูกๆทุกคน…ควรรู้ว่า ความหวังของแม่ที่มีต่อลูกมี 3 หวังคือ
ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
        ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
           เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา
             หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ

บุคคลที่เป็นยอดกตัญญูที่ประทับใจมากที่สุด
คือคนในภาพนี้…..ในหลวงของเรา….
หวังที่1  ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้ ใครเคยเห็นภาพที่ สมเด็จย่าเสด็จไปในที่ต่างๆ แล้วมีในหลวง ประคองเดินไตลอดทาง เคยเห็นไหมใครเคยเห็น กรุณายกมือให้ดูหน่อย ขอบคุณ เอามือลง
     ในหลวง…นอกจากจะเป็นยอดพระมหากษัตริย์ของโลก เป็น KING OF THE KINGS แล้ว ในหลวงของเรายังเป็นกษัตริย์ยอดกตัญญูด้วย ความหวังของแม่ ทั้ง 3 หวัง ในหลวงทรงปฏิบัติได้ครบถ้วน…สมบูรณ์เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดให้แก่พวกเรา ในหลวงทำกับแม่ยังไง ตามอาจารย์มา อาจารย์จะฉายภาพให้เห็น
ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย มีคนเยอะแยะ มีทหาร มีองครักษ์ มีพยาบาล ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่ แต่ในหลวงบอกว่า ไม่ต้อง คนนี้ เป็นแม่เรา เราประคองเอง  ตอนเล็กๆแม่ประคองเราสอนเราเดิน หัดให้เราเดิน เพราะฉะนั้น ตอนนี้แม่แก่แล้ว เราต้องประคองแม่เดินเพื่อเทิดพระคุณท่าน ไม่ต้องอายใคร เป็นภาพที่ ประทับใจมาก เจ้าฟ้า เจ้าแผ่นดินท่านกตัญญูต่อแม่ ประคองแม่เดิน ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จ สองข้างทาง ฝั่งนี้ 5000 คน ฝั่งนู้น 8000คน ยกมือขึ้น สาธุ แซ่ซ้อง สรรเสริญว่า กษัตริย์ยอดกตัญญู ในหลวง เดินประคองแม่ คนเห็นแล้ว เขาประทับใจ ถ่ายรูป เอามาทำปฎิทิน เอาไปติดไว้ที่บ้าน เพื่อแสดงความเคารพกราบไหว้ ลองหันมาดูพวกเรา ส่วนใหญ่เวลาออกไปไหนลุกชายแต่งตัวโก้  ลุกสาวแต่งตัวสวย แต่เวลาเดิน ไม่มีใครประคองแม่ กลัวไม่โก้ กลัวไม่สวย ข้าราชการ แต่งเครื่องแบบเต็มยศ ติดเหรียญตรา เหรียญกล้าหาญ เต็มหน้าอก แต่เวลาเดิน ไม่กล้าประคองแม่ กลัวไม่สง่า กลัวเสียศักดิ์ศรี ประคองแม่เป็นเรื่องของคนใช้ หลายคน ให้ประคองแม่ไม่กล้าทำ อาย แต่เวลาทำดี ไม่กล้าทำ อาย  ,เวลาทำชั่ว กล้าไม่อาย  ใครเห็นภาพนี้ที่ไหนกรุณาซื้อใส่กรอบ แล้วเอาไปแขวนไว้ที่บ้าน เอาไว้สอนลูก เห็นภาพชัดไหมครับ
                เท่านั้น ยังน้อยไป มาดูภาพที่ชัดเจนกว่านั้น หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่า เสร็จสิ้นลงแล้ว ราชเลขาของสมเด็จย่า มาแถลงในที่ประชุม ต่อหน้าสื่อมวลชนว่า ก่อนสมเด็จย่าสิ้นพระชนม์ปีเศษ ตอนนั้นอายุ 93  ในหลวง เสด็จจากวังสวนจิตร ไปวังสระประทุมตอนเย็นทุกวัน ไปทำไมครับ ไปกินข้าวกับแม่ ไปคุยกับแม่ ไปทำให้แม่ ชุ่มชื่นหัวใจ พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง
                โอ้โห้ ขนาดนี้เชียงหรือในหลวงของเราเสด็จไปกินข้าวมือเย็นกับแม่ สัปดาห์ละกี่วัน  5 วัน มีใครบ้างครับ ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่ สัปดาห์ละ 5 วัน หายาก….
                ในหลวงมีโครงการเป็นร้อย เป็นพันโครงการ มีเวลาไปกินข้าวกับแม่ สัปดาห์ละ 5 วัน พวกเรา ชี 7 ชี 8 ชี 9 ร้อยเอก พลตรี อธิบดี ปลัดกระทรวง ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่ บอกว่างานยุ่ง แม่บอกว่า ให้พาไปกินข้าวหน่อย บอกว่าไม่มีเวลา จะไปตีกอล์ฟ ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ เห็นตัวเองหรือยัง
                พ่อแม่ พอแก่แล้วก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ฝนตก น้ำเซาะ อีกไม่นานก็โค่น พอถึงวันนั้น เราก็ไม่มีแม่ให้กราบแล้ว  ในหลวงจึงตัดสินพระทัย ไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน เมื่อตอนที่สมเด็จย่าอายุ  93 สัปดาห์หนึ่ง  มี 7 วัน ในหลวงไปกินข้าวกับแม่  5 วัน อีก 2 วัน ไปไหนครับ ดร.เชสว์ ณ ศีลวันต์ องคมนตรี บอกว่า ในหลวงถือศีล8 วันพระ ถือศีล 8 นี่ยังไง ต้องงดข้าวเย็น เลยไม่ได้ไปหาแม่ วันนี้ เพราะถือศีล อีกวันหนึ่งที่เหลือ อาจจะกินข้าวกับพระราชินี กับคนใกล้ชิด แต่ 5 วัน ให้แม่ เห็นภาพแล้วใช่ไหม
                ตอนนี้เราขยับเข้าไปใกล้ๆหน่อยไปดูตอนกินข้าว ทุกครั้ง ที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า ในหลวงต้องเข้าไปกราบที่ตัก แล้วสมเด็จย่า ก็จะดึงตัวในหลวง เข้ามากอด กอดเสร็จก็หอม ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่า หอมแก้มในหลวงบ้าง ภาพนี้ ถ้าใครมี ต้องเอาไปใส่กรอบ เป็นภาพความรักของแม่ ที่มีต่อลูก อย่างยอดเยี่ยม ตอนสมเด็จย่า หอมแก้มในหลวง อาจารย์คิดว่า แก้มในหลวง คงไม่หอมเท่าไร เพราะไม่ได้ใสน้ำหอม แต่ทำไม สมเด็จย่าหอมแล้ว  ชื่นใจ เพราะท่านไม่ได้กลิ่นหอม จากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญู
                ตัวแม่เองคือ สมเด็จย่า ไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์ เป็นคนธรรมดา  สามัญชน เป็นเด็กหญิง สังวาล เกิดหลังวัดอนงค์ เหมือนเด็กหญิงทั่วไป เหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้
                ในหลวงน่ะ เกิดมาเป็นพระองค์เจ้า เป็นลุกเจ้าฟ้า ปัจจุบันเป็นกษัตริย์ เป็นพระเจ้าแผ่นดิน อยู่เหนือหัว แต่ในหลวง ที่เป็นพระเจ้าแผ่นดิน ก้มลงกราบ คนธรรมดา ที่เป็นแม่ หัวใจลูก ที่เคารพแม่ กตัญญูกับแม่อย่างนี้หาไม่ได้อีกแล้ว
                คนบางคน พอเป็นใหญ่เป็นโต ไม่กล้าไหว้แม่ เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำเป็นชาวนา เป็นลูกจ้าง ไม่เคารพแม่ ดูถูกแม่
                แต่ ในหลวง เทิดแม่ไว้เหนือหัว นี่แหละครับ ความหอมนี่คือเหตุที่สมเด็จย่า หอมแกมในหลวงทุกครั้ง ท่านหอมความดี หอมคุณธรรม หอมกตัญญู ของในหลวง หอมแก้มเสร็จแล้วก็ร่วมโต๊ะเสวย
                ตอนกินข้าวนี้ ปกติ แค่เห็นลูกมาเยี่ยมก็ชื่นใจแล้ว นี่ลุกมากินข้าวด้วย โอย ยิ่งปลื้มใจ แม่ทั้งหลาย ลองคิดดูสิ อะไรอร่อยๆ ในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่ อันนี้อร่อย แม่ลองทาน รู้ว่าแม่ชอบทานผัก หยิบผักม้วนๆใส่ช้อนแม่ เอ้าแม่ แม่ทานซะ ของที่แม่ชอบ แทนที่จะกินแค่3 คำ  4 คำก็เจริญอาหาร กินได้เยอะ เพราะมีความสุขที่ได้กินข้าวกับลูก มีความสุขที่ลูกดูแล เอาใจใส่
                กินข้าวเสร็จแล้ว ก็มานั่งคุยกับแม่ ในหลวงดำรัสกับแม่ว่าไง ทราบไหม  ตอนในหลวงเล็กๆ แม่เคยสอนอะไรที่สำคัญ .”อยากฟังแม่สอนอีก”  เป็นยังไงบ้าง
                เป็นกษัตริย์ ปกครองประเทศ อยากฟังแม่สอนอีก พวกเราเป็นยังไง เราคิดว่า เรารู้มาก เราเรียนสูง เรามีปริญญา แม่จบ ป. 4  เวลาแม่สอน ตะคอกแม่ ตวาดแม่ กระทืบเท้าใส่แม่ เบื่อจะตายอยู่แล้ว รำคาญ พูดจาซ้ำซาก เมื่อไรจะหยุดพูดเสียที เราเหยียบย่ำหัวใจแม่
                สมเด็จย่าสอน ในหลวงจะเอากระดาษมาจด  มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่จำได้แม่น สมเด็จย่าเล่าว่า ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss ในหลวงยังเล็กอยู่ เข้ามาบอกว่า อยากได้รถจักรยาน เพื่อนๆเขามีจักรยานกัน
                แม่บอกว่า “ลูกอยากได้จักรยาน ลูกก็เก็บสตางค์ ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้สิ ” เก็บมาหยอดกระปุก วันละเหรียญ สองเหรียญ พอได้มากพอ ก็เอาไปซื้อจักรยาน นี่คือสิ่งที่แม่สอน แม่สอนอะไรทราบไหมครับ
                ถ้าเป็นพ่อแม่บางคน พอลุกขอ รีบกดปุ่ม  ATM ให้เลย ประเคนให้เลย ลูกก็ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย เหลิง และหลงตัวเอง พอโตขึ้น ขับรถเบนซ์ชนตำรวจ ก็ได้ ยิงตำรวจ ยังได้ เพราะหลงตัวเอง พ่อตนใหญ่ เห็นไหม  ตามใจเทิดทูนจนเสียคน
                แต่สมเด็จย่านี่ เป็นยอดคุณแม่ สร้างคุณธรรมให้แก่ลูก ลูกอยากได้ ลุกต้องเก็บสตางค์ที่แม่ให้ ไปหย่อนกระปุก แม่สอนสองเรื่องคืน ให้ประหยัด ให้ยืนอยู่บนขาตัวเอง
                ใครสอนให้ลูกประหยัดได้ คนนั้นกำลังมอบความเป็นเศรษฐีให้แก่ลูก
                พอถึงวันปีใหม่ สมเด็จย่าก็ว่า ปีใหม่แล้ว เราไปซื้อจักรยานกัน เอ้า แคะกระปุกดูวิมีเงินเท่าไร เสร็จแล้ว สมเด็จย่าก็แถมให้  ส่วนที่แถมนะ มากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก มีเมตตาให้เงินลูก  ให้ ..ไม่ได้ให้เปล่า สอนลูกด้วย สอนให้ประหยัด สอนว่า อยากได้อะไร ต้องเริ่มจากตัวเรา คำสอนนั้น ติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้ เขาบอกว่า ในสวนจิตรเนี่ย คนที่ประหยัดที่สุดคือ  ในหลวง ประหยัดที่สุด ทั้งน้ำ ทั้งไฟ เรื่องฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือยไม่มี เป็นอันว่า ภาพนี้ชัดเจน
หวังที่ 2  ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา 
ดูว่าในหลวง ทำกับแม่ยังไง สมเด็จย่าประชวรอยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช  ในหลวง ไปเยี่ยมตอนไหนครับ ไปเยี่ยมตอนตี 1  ตี 2 ตี 4  เศษๆ จึงเสด็จกลับ ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง
                แม่เห็นลูกมาเยี่ยม ก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว ทีมแพทย์รักษาสมเด็จย่า เห็นในหลวงมาเยี่ยมมาประทับก็ต้องฟิต ตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอดเวลา ว่าจะให้ยายังไง จะเปลี่ยนยาไหม จะปรับปรุงการรักษายังไงให้ดีขึ้น เห็นภาพไหม
                กลางคืน ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่า คืนละหลายชั่วโมง ไปให้ความอบอุ่นทุกคืน  ลองหันมาดูตัวเองซิ ตอนพ่อแม่ป่วย โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง ถามว่า ตอนนี้ อาการเป็นอย่างไรบ้าง พ่อแม่ ยังไม่ทันตอบเลย ฉันมีธุระยุ่งต้องไปแล้ว โผล่หน้าเข้าไปให้เห็นพอแค่เป็นมารยาท แล้วก็กลับ เราไม่ได้ไปเพราะความกตัญญู เพราะไมได้ไปเพื่อแทนพระคุณท่าน น่าอายไหม
                ในหลวง เสด็จไปประทับกับแม่ ตอนแม่ป่วย ไปทุกวัน ไปให้ความอบอุ่น ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง นี่คือ  สิ่งที่ในหลวงทำ คราวหนึ่ง ในหลวงป่วย สมเด็จย่า ก็ป่วย ไปอยู่ศิริราชด้วยกัน อยู่คนละมุกตึก ตอนเช้า ในหลวงเปิดประตู แอ๊ด ออกมา พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่า ออกมารับลมผ่านหน้าห้อง พอดีในหลวง พอเห็นแม่ รีบออกจากห้อง มาแย่งพยาบาลเข็นรถ มหาดเล็กกราบทูลว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้วในหลวงมีรับสั่งว่า
“แม่ของเรา… ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น…เราเข็นเองได้”
                นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน เป็นกษัตริย์ ยังมาเดินเข็นรถให้แม่ ยังมาป้อนข้าว ป้อนน้ำให้แม่ ป้อนยาให้แม่ ให้ความอบอุ่นแก่แม่ เลี้ยงหัวใจแม่ ยอดเยี่ยมจริงๆ เห็นภาพนี้แล้ว ซาบซึ้ง
หวังที่ 3.  เมื่อถึงยามต้องตาย วายชีวา หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ 
                วันนั้นในหลวง เฝ้าสมเด็จย่าอยู่จนถึงตี 4 ตี5 ฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน จับมือแม่  กอดแม่ ปรนนิบัติแม่ จนกระทั่งแม่หลับ จึงเสด็จกลับ
                พอถึงที่ประทับ เขาโทรศัพท์มาบอกว่า สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์ ในหลวงรีบเสด็จกลับไปศิริราช เห็นสมเด็จย่านอนหลับตาอยู่บนเตียง ในหลวงทำยังไงครับ ในหลวงตรงเข้าไป คุกเข่า กราบลงที่อกแม่ พระพักต์ในหลวง ตรงกับหัวใจแม่
“ขอหอมหัวใจแม่ เป็นครั้งสุดท้าย”
                ซบหน้านิ่ง อยู่นาน แล้วค่อยๆ เงยพระพักต์ขึ้น น้ำพระเนตรไหลนอง
ต่อไปนี้ จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว เอามือ กุมมือแม่ไว้ มือนิ่มๆที่ไกวแม่นี้แหละที่ปั้นลูกจะได้เป็นกษัตริย์ เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง ชีวิตลูกแม่ปั้น
                มองเห็นหวีปักอยู่ที่ผมแม่ ในหลวงจับหวี ค่อยๆ หวีผมให้แม่ หวี หวี หวี หวีให้แม่ สวยที่สุด แต่งตัวให้แม่ ให้แม่สวยที่สุด ในวันสุดท้ายของแม่
                เป็นภาพที่ประทับใจเป็นที่สุด เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว
“พระมหากษัตริย์ยอดกตัญญู”
ของพระองค์จงทรงพระเจริญ

ไม่มีความคิดเห็น: